The Parable of the Wedding Feast

1 And Jesus answered and spoke to them again by parables and said:
2 “The kingdom of heaven is like a certain king who arranged a marriage for his son,
3 and sent out his servants to call those who were invited to the wedding; and they were not willing to come.
4 Again, he sent out other servants, saying, ‘Tell those who are invited, “See, I have prepared my dinner; my oxen and fatted cattle are killed, and all things are ready. Come to the wedding.”’
5 But they made light of it and went their ways, one to his own farm, another to his business.
6 And the rest seized his servants, treated them spitefully, and killed them.
7 But when the king heard about it, he was furious. And he sent out his armies, destroyed those murderers, and burned up their city.
8 Then he said to his servants, ‘The wedding is ready, but those who were invited were not worthy.
9 Therefore go into the highways, and as many as you find, invite to the wedding.’
10 So those servants went out into the highways and gathered together all whom they found, both bad and good. And the wedding hall was filled with guests.
11 But when the king came in to see the guests, he saw a man there who did not have on a wedding garment.
12 So he said to him, ‘Friend, how did you come in here without a wedding garment?’ And he was speechless.
13 Then the king said to the servants, ‘Bind him hand and foot, take him away, and cast him into outer darkness; there will be weeping and gnashing of teeth.’
14 “For many are called, but few are chosen.”

Matthew 22:1-14 

2 thoughts on “The Parable of the Wedding Feast”

  1. Mateo 22:1–14

    1 Muling nagsalita si Jesus sa kanila sa pamamagitan ng mga talinghaga.
    2 Sinabi niya, “Ang kaharian ng langit ay katulad ng isang hari na naghanda ng kasalan para sa kaniyang anak na lalaki.
    3 Ipinadala niya ang kaniyang mga alipin upang tawagin ang mga inanyayahan sa kasalan, ngunit ayaw nilang pumunta.
    4 Muli siyang nagpadala ng ibang mga alipin at sinabi, ‘Sabihin ninyo sa mga inanyayahan, “Narito, inihanda ko na ang aking hapunan; pinatay ko na ang aking mga baka at mga pinatabang hayop, at handa na ang lahat. Halina kayo sa kasalan.”’
    5 Ngunit hindi nila ito pinansin. Ang isa ay pumunta sa kaniyang bukid, ang isa naman ay sa kaniyang negosyo.
    6 Ang iba ay sinunggaban ang kaniyang mga alipin, ininsulto at pinatay sila.
    7 Galit na galit ang hari, kaya’t pinapunta niya ang kaniyang hukbo, pinuksa ang mga mamamatay-taong iyon, at sinunog ang kanilang lunsod.
    8 Pagkatapos ay sinabi niya sa kaniyang mga alipin, ‘Handa na ang kasalan, ngunit ang mga inanyayahan ay hindi karapat-dapat.
    9 Kaya pumunta kayo sa mga lansangan at anyayahan ninyo sa kasalan ang sinumang inyong matagpuan.’
    10 Kaya lumabas ang mga alipin sa mga lansangan at tinipon ang lahat ng kanilang natagpuan, masama man o mabuti, at napuno ng mga panauhin ang bulwagan ng kasalan.

    11 Ngunit nang pumasok ang hari upang tingnan ang mga panauhin, nakita niya roon ang isang taong hindi nakasuot ng damit pangkasalan.
    12 Sinabi niya, ‘Kaibigan, paano ka nakapasok dito nang walang damit pangkasalan?’ Hindi siya nakasagot.
    13 Kaya’t sinabi ng hari sa mga lingkod, ‘Itali ang kaniyang mga kamay at paa, at itapon siya sa kadiliman sa labas; doon ay magkakaroon ng pag-iyak at pagngangalit ng mga ngipin.’
    14 Sapagkat maraming tinawag, ngunit kakaunti ang mga pinili.”

  2. 11 But when the king came in to see the guests, he saw a man there who did not have on a wedding garment.
    12 So he said to him, ‘Friend, how did you come in here without a wedding garment?’ And he was speechless.

    “You accepted the invitation, but you came unprepared and unchanged.”

Leave a Reply to Oda Rupax Cancel Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top